Tematy Zarysu Teorii wiecznego istnienia

Tematy zamieszczone na tej stronie prezentują główne punkty tworzące teorię wiecznego istnienia:
= Opis teorii wiecznego istnienia
= Główne pojęcia teorii wiecznego istnienia
= Paradygmat teorii wiecznego istnienia
= Aksjomaty teorii wiecznego istnienia
= Założenia teorii wiecznego istnienia
= SCHEMAT dla teorii wiecznego istnienia
= Tezy i hipotezy teorii wiecznego istnienia
= Sądy egzystencjalne teorii wiecznego istnienia
= Cele teorii wiecznego istnienia
= Idea początkowa teorii wiecznego istnienia
= Kompendium pozostałych pojęć użytych na tej stronie
Zatem strona internetowa: „TEORIA” jest całościowym opracowaniem podstawowych pojęć teorii wiecznego istnienia
Jest otwarta na opinie każdego uczestnika dyskusji. Zatem jest również naukowo-religijnym forum dyskusyjnym, na którym prezentowane są postępowe poglądy i niezależne opinie o Bogu, o wszechświecie, o człowieku, o świecie duchowym i o obecnym stanie świata.
Na początku wszelkie myślenie na temat prawdy o człowieku i wszechświecie warto zacząć od upewnienia się, że nie jesteśmy zwierzętami. Jesteśmy w pewnym uproszczeniu na przeciwległym biegunie prowadzącym od inteligentnej, wiecznej i doskonałej Pierwszej Przyczyny, zwanej w tej teorii Bytem Pierwoistnym. Ciąg myślowy prowadzi zatem od wiecznego istnienia Bytu Pierwoistnego, przechodzi przez proces tworzenia się materii, jej kolejnych form nieorganicznych i organicznych, opisywanych przez naukę, następnie przez moment powstania życia i zapisywania go w kodzie DNA, poprzez kolejne formy życia prowadzące do ssaków naczelnych. Ten ciąg kończy się naszą obecnością we wszechświecie. Stanowimy więc istoty bazujące na strukturze biologicznej, chociaż w rzeczywistości jesteśmy odzwierciedleniem przymiotów i cech Bytu Pierwoistnego. Oznacza to że jesteśmy wieczni jak On, nas Stwórca.
To podstawowa prawda i punkt wyjścia do dalszych starań o uzyskanie odpowiedzi na najbardziej istotne pytania w życiu człowieka.
Co prawda ciało człowieka jest podobne do ciała zwierząt, ale jest to podobieństwo drugorzędne.
Cała cywilizacja stworzona przez ludzkość nie przystaje w ogóle do świata zwierząt i jest biegunowo inna. Zwierzęta nie stworzyły żadnej cywilizacji, podczas gdy postęp cywilizacyjny dla człowieka to jego „chleb powszedni”. Rozwijanie różnych gałęzi kultury i sztuki, rozszerzanie edukacji i wiedzy, postęp w przemyśle i w rolnictwie, to są codzienne zajęcia ludzkości. To stawia człowieka daleko ponad inne byty w przyrodzie i czyni go raczej „bogiem” niż zwierzęciem.
Cała ta twórczość cywilizacyjna wynika z faktu, że właściwy człowiek to istota tkwiąca w fizycznym ciele, które jest tylko podstawą materialną do jego codziennego bytowania. To ta istota tkwiąca w naszym ciele tworzy cywilizację i stale ją rozwija; i to ta istota jest właściwym człowiekiem. I tak może być wiecznie, jeśli nie popełnimy żadnego głupstwa. Zresztą ta istota ma w naturze wieczność, bo wciąż zabiega o wieczność i buduje cywilizację z myślą o wieczności.
Ta istota – to każdy z nas. Wciąż dotykamy wieczności, a co za tym idzie, wciąż dotykamy pojęcia Boga, jako Bytu wiecznego, jako Źródła nas samych. Tak dochodzimy do pojęcia Boga Stwórcy i Ojca Niebieskiego.
Gdybyśmy byli zwierzętami, to nie byłby nam potrzebny żaden Transcendentny Bóg, a w naszej głowie byłaby tylko myśl o jedzeniu, o jakieś norze do spania i do rozmnażania oraz ewentualnie instynktowne podążanie za przywódcą stada.
Tymczasem od wieków ludzkość poszukuje Boga, poznaje różne wizje o Nim, tworzy różnorodne wyznania i religie i w ten sposób powoli zbliża się do Jego pełnego poznania.
Właśnie celem moich rozważań jest zrobienie małego kroku w tym kierunku.
Zapraszam!
Kontakt z autorem Januszem Mazurem: janusz.m@istota.net
Tematy z tej strony internetowej są również dostępne w książkach, które istnieją w formie papierowej lub w pdf. Ksiązki wydało Wydawnictwo Literackiego Białe Pióro.